ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΙΣ ΨΥΧΩΣΕΙΣ

Η σχιζοφρένεια αποτελεί μια από τις σοβαρότερες ψυχικές διαταραχές όχι μόνο εξαιτίας της βαρύτητας των ψυχιατρικών συμπτωμάτων αλλά και λόγω της σημαντικής μεταβολής που προκαλεί στη λειτουργικότητα του ατόμου.

Το πρόγραμμα IPT

Το IPT είναι ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό πρόγραμμα γνωσιακής συμπεριφορικής κατεύθυνσης που έχει ως στόχο την αντιμετώπιση των γνωσιακών ελλειμμάτων και των σχετιζόμενων με αυτά κοινωνικών ελλειμμάτων με απώτερο σκοπό τη βελτίωση της λειτουργικότητας . Αποτελείται από 5 υποπρογράμματα και ακολουθεί κανόνες που βασίζονται στις θεωρίες της μάθησης και την αρχή της διαμόρφωσης της συμπεριφοράς (shaping): α) οι θεραπευόμενοι ξεκινούν από τις πιο εύκολες ασκήσεις και προχωρούν σε πιο σύνθετες β) στο ξεκίνημα της θεραπείας υπάρχει μεγαλύτερη δομή η οποία σταδιακά μειώνεται και γ) κάθε υποπρόγραμμα ξεκινά με συναισθηματικά ουδέτερα ερεθίσματα, και συνεχίζει με ερεθίσματα σταδιακά αυξανόμενης συναισθηματικής φόρτισης. (Muller & Roder, 2010)

Αναλυτικότερα, τα 5 υποπρογράμματα του IPT είναι:

  1. Γνωστική διαφοροποίηση
  2. Κοινωνική αντίληψη
  3. Λεκτική επικοινωνία
  4. Κοινωνικές δεξιότητες
  5. Διαπροσωπική επίλυση προβλημάτων

Το IPT μπορεί να εφαρμοστεί όλο ή να γίνει επιλογή κάποιων υποπρογραμμάτων.

Το απαρτιωτικό ψυχοθεραπευτικό πρόγραμμα, (IPT) συγκεντρώνει δεδομένα από αρκετές μελέτες που μετρούν την αποτελεσματικότητα του. Στην πιο πρόσφατη μεταανάλυσή τους, οι Roder και συν. (2011) έλαβαν υπόψη τους 36 έρευνες με 1601 θεραπευόμενους, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες χώρες (Γερμανία, Ελβετία, Ολλανδία, Ιαπωνία, ΗΠΑ, Ιταλία, Ισπανία, Νορβηγία, Καναδάς, παναμάς, Βραζιλία) και στις οποίες αξιολογήθηκε η αποτελεσματικότητα του IPT.

Οι θεραπευόμενοι που συμμετείχαν στο πρόγραμμα IPT είχαν σημαντικά μεγαλύτερη βελτίωση σε όλες τις μεταβλητές (νευρογνωσιακός τομέας, κοινωνική νόηση, ψυχοκοινωνική λειτουργικότητα και αρνητικά συμπτώματα) έναντι των θεραπευόμενων στις ομάδες ελέγχου. Επιπλέον, τα αποτελέσματα αυτά διατηρήθηκαν και στη μεταθεραπευτική φάση (follow up) μετά από 8.1 μήνες.

Μέχρι σήμερα οι μελέτες που διερευνούν την επίδραση των προγραμμάτων γνωσιακής αναδόμησης στην εγκεφαλική δραστηριότητα με τη χρήση λειτουργικής απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού, (fMRI) δείχνουν, κατά τη μεταθεραπευτική φάση, αύξηση της ενεργοποίησης εγκεφαλικών περιοχών που παρουσιάζουν υπο-ενεργοποίηση στα άτομα με σχιζοφρένεια.